අහිමිවු නුඹ- හත්වන කොටස...

පුතා... අද කොහේවත් යනවද?  කවදාවත් නැතුව අද උදේ තේ බොන්න කැම කාමරයට ආවම අමිමා ඇහුවම මම නංගිගේ මුන දිහා බැලුවෙි මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක්ද කියලා ඇගේ මුනෙන්වත් තේරුමි ගන්න ඉඩ ලැබෙිවිද කියන බලාපොරොත්තුවෙන්.

ඇයි අමිමා....

නැහැ... නිවාඩු නමි අපි කතා කර ගත්තේ දවස් දෙක තුනකට ගමෙි ගිහින් එමුද කියලා. තාත්තා කිවිවා හෙට නිවාඩු දාන්න පුලුවන් කියලා ඔයත් යන්න කැමතිනමි විතරක්.

ගමෙි යන්න නමි කැමතියි අමිමා. ආචිචා අමිමවත් දැක්කේ නැහැ ගොඩාක් කාලෙකින්. අමිමා අපි බ්‍රහස්පතින්දා යමුද? මොකද මට බදාදා ක්ලාස් එකක් තියෙනවා.

ආදරේ කරන කොට කොල්ලෝ කෙල්ලෝ නැති බොරු ගෙදරට මවලා කියනවා කියලා අපේ සිංහල පංතියේ සර් කිවිව කතාවක් මට මතක් උනේ එ වෙලාවෙි. අනේ අමිමපා කවදාවත් අමිමට බොරුවක් නොකිවිව මම මෙි කෙල්ලෙක් නිසා එකත් කලා නේද කියලා මතක් වෙන කොට හිතට දැනුනේ ලොකු දුකක්.

මිහ්... හොදයි පුතා, මම තාත්තට කියන්නමි. තාත්තා හා කිවිවොත් අපි බ්‍රහස්පතින්දා උදේට ගමෙි ගිහිං සෙනසුරාදා හවසට එමු. ඉරිදා නංගිට ගණන් පංතියි. අමිමා මං දිහා බලාගෙන හිනා වෙලා කිවිවම මගේ හිත තවත් රිදුනා..

අද දවසේ නිකමිම ගෙදරට වෙලා ඉන්න මගේ හිත කොහොමටවත් ඉඩ දෙන්නේ නැති ගානයි. හෙට සමන්තිත් එක්ක කතා කරන්නේ මොනවද? මෙි වගේ දාහකුත් එකක් ප්‍රශ්න එක්ක මගේ හිතේ තිබිබෙි හරිම නොසන්සුන් ගතියක්. ටිකක් වෙලා කල්පනා කරපු මම දහමිට කෝල් එකක් දුන්නා.

මචං..දහමි

අඩෝ... මනමාලයා. එහෙනමි අපිව මතක් උනා නේ. මොකද කෙල්ල බුටි පාරක්වත් දුන්නද පොලිෂ් කර කර ඉන්න..

අනේ පලයං බන් යන්න. මෙි ඒක නෙමෙයි, උඹ කොහේද ඉන්නේ කියපං. අද මොනවා හරි විශේෂ වැඩක් තියෙනවද?

එහෙම දෙයක් නැහැ බන්. ගෙදර ඉදලම එපා වෙලා ඉන්නේ. ඒකයි මම මෙි ටවුම පැත්තට එන්න ලෑස්ති උනේ.

එහෙමද? හොදයි මචං. මමත් දැන් එනවා. අපි වැව රවුමෙි හිල්වුඩි පොයින්ටි එකේදි මිටි වෙමු.

දහමිට එහෙම කිවිව ඉක්මනටම ටවුමට යන්න කියලා ලෑස්ති වෙලා ගෙදරින් එලියට පැනලා බස් එකේ එල්ලුනා.

හරියටම උදේ 10.30 වෙද්දි මම දහමිට ඉන්න කිවිව තැනට යන කොටත් ඌ එතනට සේන්දු වෙලයි හිටියේ.

ඈ බන්.. උඹ ලවි කොරන්න පටන් අරන් දැන් මාස දෙකක් විතර වෙනවා නේද?

කවිද බන් කිවිවෙි මම සමන්තිට ලවි කියලා? මම දහමිගෙන් ඇහුවා.

ඔය අපේ ක්ලාස් එකේ එවුන් ඔක්කෝම කියන්නේ. උඹලා දෙන්නා එකට ඉංග්‍රිසි ක්ලාස් යනවලු. අරකද මෙිකද කියලා. දහමි එක දිගට කියාගෙන ගියේ එකා කිවිව කතාව සියට සියක්ම නිවරදියි කියලා ඔප්පු කරන්න හදන ආකාරයෙන්.

හරි මචං.. මමයි සමන්තී දෙන්නා යන්නේ එකම ක්ලාස් එකට තමයි. අපි දෙන්නා සමහර දවස් වලට පංතියට යන එන ගමන් බඩගිනියි උනොත් ඔය කොහෙට හරි ගිහිං කාලා තියෙනවා. සමන්ති බස් එකට නගින හෝල්ටි එකට ටිකක් එහාට වෙන්නනේ මම ගෙදරට යන බස් හෝල්ටි එක තියෙන්නේ. ඉතිං ඔික දැකපු කටිටිය ඉන්නවානමි අර උඹ කිවිව විදිහට ලුනු ඇඹුල් ඇතුව කට කතා හැදෙන්න වැඩි වෙලාවක් යන්නේ නැහැ බන්. මම හිතේ ඇතිවෙචිච වෙිදනාවත් එක්ක එහෙමිම කිවිවා.

අවුලක් හිතන්නෙපා මචං... මම දන්නවා උඹ එහෙම දෙයක් පටන් ගන්නවානමි මට නොකියා ඉන්නේ නැහැ කියලා. දහමි මගේ උරහිසට අතක් තියාගෙන කිවිවා.

මම මෙි උඹව හමිබ වෙන්නත් ආවෙි වැදගත් දෙයක් ගැන කතා කරන්න තමයි... මං දහමිට කියද්දි ඌ බැරුරැමි විදිහට මං දිහා බැල්මක් දැමිමා.

ඇයි මචං.. මොකක් හරි කේස් එකක්ද?

මම සමන්තිට ඇත්තටම ආදරේ කරනවා මචං. මම හෙට එයාව මිටි වෙනවා. එතනදි මම මගේ හිතේ තියෙන අදහස ගැන එයාට කියන්න හිතුවා. ඒත් මගේ හිතට මොකක්ද වගෙයි මචං. ඒකයි මම මෙි උඹව මීටි වෙන්න ආවෙි. ඒ ගැන කතා කර ගන්න. ඊයේ රෑත් මට නින්දක් නැහැ මචං..

උඹ ඔිවා ගැන හිතලා අප්සටි ගහන්නෙපා මචං... මම දන්නවා උඹ කවදාවත් කෙල්ලෙක්ට ආදරේ කරපු කෙනෙක් නෙමෙයි කියලා. උඹ හෙට කෙලින්ම සමන්තිගෙන් අහපං. උඹට අකමැති වෙන්න තරමි දෙයක් නැහැනේ මචං. සමන්ති උඹට කැමතියි කියයී.

දහමි එක්ක කතා කර කර ඉද්දි දන්නේම නැතුව වෙලාවත් ගිහිං. හැමදාම වගේ සෙංකඩගල පුරවරයට හවස් යාමෙිට ඇදන් වැටෙන වැස්සට තෙමි තෙමි මම ගෙදරට එනකොට හවස 6ත් පහුවෙලා තිබිබා...

ගෙදරට අඩිය තියෙන කොටම අමිමා කෑගහන්න ගත්තා... මොකක්ද ලමයෝ ඔය කරන්නේ. වැස්සේ තෙමිලා තෙමිලා දැන් ලෙඩ වෙනවා. ඉක්මනට ගිහිං නාගන්න. මම කොත්තමල්ලි ටිකක් හදන් එන්නමි, අමිමා මගේ ඔලුව අතගාලා කියන කොට මට මතක් උනේ රැසියානු ලේඛක මැක්සීමි ගොර්කි තමන්ගේ " අමිමා" කියන නව කතාවෙි ලියලා තිබිබ එක් වදනක්

අමිමා කෙනෙක්ගේ ආදරයට සම කරන්න පුලුවන් තවත් ආදරයක් මෙි ලොකේ නැහැ කියලයි මැක්සීමි ගොර්කි තමන්ගේ අමිමා ගැන තම පොතේ විග්‍රහ කරලා තිබිබෙි. ඒක මම මගේ ජිවිතය පුරාවටම අත්වින්ද දෙයක්.

අමිමා ගැන මගේ හිතේ ඇතිවුනේ ලොකු ආදරයක්... සමන්ති මට කැමතියි උනොත් මම ඒ ගැන අමිමට කියනවා, මම මටම පොරොන්දු උනා. හිතට දැනුනු ලොකු සැහැල්ලුවකුත් එක්ක මම කාමරේට ගියේ හෙට දවස ගැන හිතේ ඇතිවුනු ලොකු බලාපොරොත්තුවකුත් එක්ක...

(මතු සමිබන්ධයි)