අහිමිවු නුඹ- හතරවන කොටස...

ජිවිතය අපි හිතනාවට වඩා පුදුමාකරයි. වෙලාවකට අපි අවශ්‍යයි කියලා හිතාගෙන ඉන්න දේවල් අපිට නොලැඹි යන්නේ හිතට පුදුමාකාර වෙිදනාවක් දීලා. ඒත් කිසිදාක නොලැබෙිවි කියලා හිතන දේවල් අපේ කකුල් දෙක ලගටම දෙවියෝ ගෙනත් දෙන්නේ හිනෙකින්වත් නොහිතන විදිහට.

එදා විභාගේ ඉවර වෙලා ගුඩිෂෙඩි බස්නැවතුමිපොල ලගට යනකොට පිලිමතලාව බස් නතර කරන තැනට වෙලා සමන්ති ඉන්නවා මම ඈත තියාම දැක්කා.

සාගර.. යාළුවෝ බැන්නේ නැද්ද වෙිලාසනින්ම එයාලව දාලා ආවා කියලා? සමන්ති මගේ මුන දිහා බලාගෙන ඇහුවා.

එහෙමම නැහැ.. කොහේද යන්නේ කියලා ඇහුවා. මම කිවිවා පොඩි වැඩකට යන්න තියෙනවා කියලා පැනලා ආවා.

මිහ්.. හොදයි..හොදයි දැන් මොකද්ද ඔය පොඩි වැඩෙි? සමන්ති එහෙම ඇහුවම මට කට උත්තර නැති උනා.

ඈ සාගරයෝ උඹම නේද කිවිවෙි එදා සමන්ති හමිබවෙන්න එන්න කිවිවා කියලා. කතාව මැද්දට කිසිම ආරධනාවක් නැතුවම අසංක මැද්දට පැන්නා.

වදුරා වගේ පනින්නේ නැතුව හිටපන් බන්. මට එයා එන්න කිවිවා තමයි, දන්නේ නැද්ද ගැහැනු ලමයි කැමතිනේ ආදරේ කරන කාලේ හුරතල් වෙන්න.. එයා මගෙන් එහෙම ඇහුවෙි විහිළුවට වගේ.

ආ..ඇත්තටද මනමාල මහත්තයා.. ගැනු ලමයි ආදරේ කරනකොට හුරතල් වෙනවද? ඔය කතාව මොන ගුරාද බන් ලියලා තියෙන්නේ. අසංක නිකං ඔලොක්කුවට වගේ මගෙන් ඇහුවම පරන මතකය මතක් වෙලා හිතට පොඩි ලැජ්ජාවකුත් දැනුනා.

හරි..හරි... කියහංකෝ කතාවෙි ඉතුරු ටික. අසංක ආපහු ඇදේ හරිබරි ගැහිලා වාඩිවුනා.

මගේ හිත ආපහු නුවර ගුඩිෂෙඩි බස් නැවතුමිපොල ලගට දුවලා ගියේ මටත් නොදැනීමයි...

ඒ කියන්නේ ඔයා මට අද එන්න කිවිවෙි නැද්ද? මම සමන්තිගේ ඇස් දෙක දිහා බලාගෙනම ඇහුවෙි.

නැහැ අනේ.. මම විහිළුවක් කලේ. ඔයාට දුක හිතුනාද? සමන්ති මන් දිහා දුකෙන් වගේ ඇහුවා.

දුක හිතුනේ නැහැ. මම ඇවිදින් ඔයාට කරදරයක් උනාද කියලා මට හිතුනා.. මම සමන්තිට ඒ වෙලාවෙි මගේ හිතේ තිබුනු ඇත්තම දේ කිවිවා.

ඒක නෙමෙයි සාගර... යමුද බෙික් හවුස් එක පැත්තේ. මට නමි මාර බඩගිනියි. මෙි දවස්වල හරියට කෑමක්වත් නැහැ. කොයි වෙලාවෙත් පපුවෙි බිත්තර තමිබ තමිබ හිටියේ.

සමන්ති එහෙම කියලා මන් දිහා බලාගෙන හිනා වුනා.

යමු..යමු.. මාත් මෙි දුවන් ආවට මොකද බඩගින්න ඉවසන්න බැරුවයි හිිටියේ..

මගේ කතාව අහලා සමන්ති හිනා උනා අතේ තිබිබ ලේන්සුවෙන් කට වහගෙන.

දෙන්නත් එක්ක පයින්ම නුවර නගරේ මැද්දට එන කොට පොලිසියට පල්ලේහා තියෙන බස් ස්ටෑන්ඩි එක පිරෙන්නම හිටියේ ඉස්කෝල ලමයි.

අනේ සාගර ඉක්මනට යමුද.. ක්ලාස් එකේ කවුරු හරි දැක්කොත් අපි දෙන්නා ගැන වැරදියට හිතයි.
සමන්ති බයෙන් වගේ වට පිට බලන ගමන් කිවිවා.

සමන්ති මං එහෙනමි ටිකක් ඉස්සරහින් යන්නමි.. ඔයා පස්සෙන් එන්න.
මං එහෙම කියලා සමන්තිව පහු කරගෙන ටිකක් ඉස්සරහට ගියා.

බෙික් හවුස් එකට අපි දෙන්නම ඇතුල් වුනේ එකටම වගේ. වැඩි සෙනගක් නොහිටිය නිසාම අපි දෙන්නටම වාඩි වෙන්න තැනක් ලැබුනා.

ඔයා එහෙනමි මෙතනට වෙලා ඉන්න සමන්ති මං ගිහිං කන්න මොනවා හරි අරන් එන්නමි.

මිහ්.. හා.

ඔයා මොනවද කන්න කැමතියි?

අනේ සාගර ඔයා කැමති දෙයක් ගේන්න, හැබැයි මම බොන්න කැමතියි ස්මැක් වුඩිඇපල්. එහෙම කියලා සමන්ති මං දිහා බලලා ඇහකින් ඉගිමැරුවෙි පොඩි ලමයෙක් වගේ.

ඔන්න... ඔයාගේ ස්මැක් එකයි, සීනි සමිබල් බනිසුයි අරන් ආවා. මම කෑම ටික මෙසෙන් තියන ගමන් කිවිවා..

අනේ... සාගර අර බලන්නකෝ කවුද මෙි පැත්තට එන්නේ කියලා..

සමන්ති බය වෙලා වගේ කියන කොට මගේ ඇස් ඒ පැත්තට නිකමිම ඇදිලා ගියා.. ඒ දර්ශණය දැක්කම මටත් උන් හිටි තැන් අමතක වෙලා ගියේ මටත් නොදැනීමයි.

( මතු සමිබන්ධයි)

අහිමිවු නුඹ- තෙවන කොටස

සමන්ති මාත් එක්ක එදා කතා කලාට පස්සේ මට ආපහු සමන්තිව දකින්න ලැබුනේ අපේ දේශපාලන විද්‍යා පංතියේ අවසන් දවසේදි. එදා අපිට වැඩි වැඩක් නොතිබිබත් සර් විභාගයට එන්න පුළුවන් කියලා අනුමාන කරපු රචනා ප්‍රශ්න දෙකක් ගැන පැය දෙකක් විතර ලමයි එක්ක සාකචිජා කලා.

" ඉතිං ලමයිනේ.. ඔන්න අවුරුදු දෙකක් විතර ඔය ලමයි මගේ පන්තියට ආවා. ඔය ලමයි ටික වැදගත් විදිහට මගේ පංතියේදි හැසිරුනා. මට ඒක ලොකු දෙයක්. මොකද අද කාලේ අපි ඉගෙන ගන්න ඔින වගේම තමයි වැදගත්කම, හොද හැසිරිම අපි අපේ ජිවිත වලට එකතු කරගන්න ඔින. තව දවස් 3 කින් විභාගේ පටන් ගන්නවා. හැමදෙනාටම විශ්ව විද්‍යාලේට යන්න වරමි ලැබෙිවායි කියලා මම ඉතසිතින් ප්‍රාර්ථනා කරනවා වගේම කවදා හරි දවසක ආපහු මෙි සර්ව කොහේද හරි දැක්කොත් කතා කරයි කියලා හිතනවා." එදා පන්තියේදි සර් අපිට මෙි වගේ ඔවදනක් දෙන කොට ගොඩාක් ලමයින්ගේ ඇස් වලින් කදුළු වැටෙනවා මම දැක්කා. සමන්තිත් එයාගේ අතේ තියෙන ලේන්සුවෙන් ඇස් දෙක පිහදානවා දැක්කාම මට එයා ගැන පුදුම හිතුනේ නැහැ. මොකද ගැහැණු ලමයින්ට පොඩි දෙයක් වුනත් අඩන්න තියාගන්නවානේ...

ඉතිං... එදා උඹ සමන්ති එක්ක කතා කලේ නැද්ද?..

කතා කලා මචං.. එදා අපි පංතියේදි සිංදු කිවිවා. සමහර ලමයි නැටුවා. ඔය අතරේදි මටත් සිංදුවක් කියන්න උනා.

අහා...මනමාලයා සිංදුවත් කිවිවද?

අනේ නැහැ බන්. මට අපේ ඉස්කොලේ නම බෙිරගන්න සිංදුවක් කියන්න උනා. ඉතිං එදා සිංදුව කියලා ඉවර උනාට පස්සේ අපි සර්ට වැදලා පංතියෙන් එලියට බහින කොට සමන්තිව මුන ගැහුනා.

සාගර.. කොහොමද?

හොදින් ඉන්නවා සමන්ති. විභාගයට දැන් ලෑස්තිද? දිගටම පාඩමි කරනවාද නැත්නමි මෙි දවස්වල නිවාඩු පාඩුවෙිද ඉන්නේ...

නැහැ සාගර්. ඔයා වගේ මම බ්‍රයිටි නැහැ නේ. ඉතිං උදේ රෑ කියලා වෙනසක් නැතුව දිගටම පාඩමි කරනවා. ඔක්කෝමත් හරි මට ලොජික් තමයි ටිකක් අමාරු..

එහෙමද... ඔයාට මම මගේ ලග තියෙන ෂොර්ටි නෝටිස් ටිකක් දෙන්නමි. පාඩමි කරනකොට ඒවත් බලාගන්න. ඔයාට ලේසි වෙයි. මං එදා එහෙම කියලා බෑග් එකේ තිබිබ ලොජික් ෂොර්ටි නෝටිස් ටික සමන්තිට දුන්නාම එයා මට ගොඩාක් ස්තුතියි කලා.

එදා සමන්තිගේ තාත්තා ඇවිත් හිටියේ නැහැ එයාව ගෙදර එක්කන් යන්න. සමන්ති ගුඩිෂෙඩි බස් ස්ටෑන්ඩි එක ලගට ආවෙි මාත් එක්ක කතා කර කර. සමන්තිගේ පවුලේ විස්තර, ඒ වගේම විභාගය ඉවර වෙලා කරන්න හිතන් ඉන්න දේවල් ගැන මාත් එක්ක කිවිවා.

ඒ කියන්නේ සමන්ති එයාගේ ජිවිත කතාවෙන භාගයක්ම උඹට කිවිවා. එහෙමද?

නැහැ අසංක. ඒ කෙල්ල මාත් එක්ක කියෙවිව දේවල් මං අහන් හිටියා මිසක් මං එයාගෙන් හාරඅවුස්සලා විස්තර අහන්න ගියේ නැහැ බන්.

ඒ මොකද ඒ?...

උඹ හිතුවද ක්ලාස් එකේදි හමිබු වෙලා දවස් දෙකක් විතරක් කතා කරපු කෙල්ලෙක්ගෙන් ප්‍රශ්න කරන්න පුළුවන්ද කියලා පොලිසියෙන් මාල හොරුන්ගෙන් ප්‍රශ්න කරන විදිහට? නිකං ඉන්න වෙලාවට ඔළුව එහෙම අතගාලා බලපන් ඔළුවෙි අං දෙකක් තියෙනවද කියලා. මං විහිළුවට වගේ අසංකට බැන්නා.

නැහැ... මම නිකමි ඇහුවෙි.. අසංක බොහෝම අහිංසක විදිහට පිලිතුරු දුන්නා.

ඉතිං ඊට පස්සේ මොකද උනේ කියපං.

මම එදා හෙදර ගියේ සමන්තිව පිලිමතලාව බස් එකටත් නග්ගලා. සමන්ති බස් එකට නැගලා ආපහු බස් එකෙන් බැහලා මගේ ලගට දුවගෙන වගේ ආවා.

ඇවිත් උඹට ආදරෙයි කිවිවද?..

උඹෙි ඉටි ගෙඩිය... පිස්සු කියවන්නෙපා බන්. මම ආපහු අසංකට කෑගැහුවා.

එයා ඇවිත් මට අතට අත දිලා කිවිවා " සුභ පතනවා විභාගය හොදට කරන්න කියලා... පුළුවන්නමි විභාගය ඉවර වෙන අන්තිම දවසේ මෙතනදිම ආපහු හමිබු වෙමු කියලා කිවිවා.."

ඇත්තටම මම එදා ගෙදරට කොහොම ගියාද කියලා මටවත් මතක නැහැ. හරියට ඒක හීනයක් වගේයි මට දැනුනේ.

ඉතිං... උඹ ගියාද විභාගය ඉවර වෙලා සමන්තිව බලන්න..

කොහොම හරි එදා සමන්තිව අන්තිමට හමිබ උනු දවසේ ඉදලා මගේ් හිතේ කොනක සමන්ති ගැන පොඩි ආදරයක් ඇතිවුනා මචං. මම කොහොමහරි විභාගය ගොඩ දාගන්න මහන්සි උනා. එදා අපිට අන්තිමට තිබිබෙි ඉංග්‍රිසි ප්‍රශ්න පත්රය. විභාගේ ලියලා ඉවර වෙලා මම යාළුවන්ට කතා කරලා කෙලින්ම දුවන් ආවෙි ගුඩිෂෙඩි බස් හොල්ටි එකේ පිලිමතලාව බස් නතර කරන තැනට.

( මතු සමිබන්ධයි)